In Delden waren er iets meer dan 50 deelnemers, waarvan de meesten jongere schaatsers uit de wedstrijdgroepen. Gelukkig deden er nog twee andere oudere jongeren van HIJC mee: Rob Benerik en Hans Grootenhaar.
De eerste loopronde ging aardig goed. Het is de kunst om je niet te veel te laten opjagen door de snelle lopers om je heen. Ik kon gelukkig op mijn horloge zien dat ik veel te snel van start was gegaan en na een tijdje had ik een goed tempo te pakken.
Na het lopen voelen de eerste meters op de fiets als een opluchting. Je zit lekker en omdat je heel andere spieren gebruikt krijgen je benen een beetje rust. Maar omdat ik toch een zo snel mogelijke tijd wilde neerzetten begon ik op een voor mij flink tempo te rijden. Na ongeveer een kilometer werd ik voorbij gereden door een groep van 6 fietsers van het team Forice.
Normaal gesproken is achter zo’n groep hangen verboden bij een wedstrijd, maar bij deze tochten is het allemaal niet zo streng, dus ik gaf gas.
Ik had geluk en kon het tempo precies bijhouden. De groep bestond uit 4 jongens die om de beurt al het kopwerk deden. Daarna kwamen twee meiden die door de jongens heel galant werden meegenomen en daarna kwam ik.
Het voelde wel een beetje asociaal om zo achter die groep te blijven hangen, maar ik had met dat tempo echt geen kopwerk kunnen doen en dit was voor mij een buitenkansje om zo lekker hard te gaan. Het ging heerlijk. Met een brede smile reed ik mijn ronde en kwamen we al snel weer aan bij het startgedeelte.
De tweede keer lopen is altijd lastig. De energie in je benen is bijna op en het voelt alsof ze loodzwaar zijn geworden. Kramp ligt op de loer en waar je de eerste ronde moet opletten dat je niet te hard van stapel loopt, is het nu zwoegen om het tempo nog enigszins vast te houden. Na ongeveer een kilometer accepteren je benen eindelijk dat ze toch echt nog even aan het werk moeten en dan is de finish gelukkig alweer dichtbij. Na een klein uurtje zat het er weer op en kwam ik moe maar voldaan over de finish.
In Ootmarsum deden we het nog eens dunnetjes over. De eerste uitdaging was “hoe komen we bij de start”. Jammer genoeg had de navigatie van onze auto geen idee waar we de “blauwe weg” konden vinden, maar gelukkig na wat telefonisch spoedberaad en een angstige tocht dwars door het bos kwamen we aan op de parkeerplaats waar het al gezellig druk was met sportievelingen.
Er waren wat meer “master sportievelingen” deze keer ook Bart Jongman, Laurens Klaas en Jos Vlecken waren van de partij.
Het parcours ging deze keer over een glooiend landschap, dus zowel bij het lopen als bij het fietsen moest er geklommen en gedaald worden. Het ging best lekker en hoewel ik jammer genoeg Bart Jongman voor moest laten gaan ging ik met een tevreden gevoel weer naar huis.
Het zijn twee heel leuke en gezellige activiteiten.
Hieronder nog een leuk filmpje, gemaakt door Jeroen Lammerink
Foto's van de twee RBR's vindt u hier.
Uitslagen van Ootmarsum staan hier.
Uitslagen van Delden staan hier.