We verzamelden al vroeg bij van der Valk met ongeveer 20 mensen die zich verdeelden over een aantal auto's. Na ruim een uur rijden kwamen we aan bij Flevonice dat net iets voorbij Harderwijk ligt. We werden keurig ontvangen met een kopje koffie, maar al snel begon het toch echt te kriebelen en werd het tijd om de schaatsen onder te binden.
Buiten werden we meteen geconfronteerd met een voor ons onbekend fenomeen: er stond een flinke wind en ondanks dat het niet vroor voelde het flink koud aan. De meeste mensen trokken nog extra jackje of windstopper aan. Ik kreeg daar zelf later wel spijt van, want eenmaal bezig werd het toch flink warm onder al die laagjes.
Een mooi lang lint van HIJC rijders nam vervolgens de baan over in Biddinghuizen. Met een straf tempo werden de rondjes gereden. Eerst een stukje schuin op de wind, daarna een vrij scherpe bocht naar rechts. Misschien dat de ervaren Flevonice-rijder hier wel pootje over durft te gaan, maar wij indoorbaan-adepten bewaren dat toch liever voor de bochten naar links. Al snel kwam het zwaarste stuk van de ronde: ongeveer een kilometer lang vol tegen wind. Het was zaak om echt diep te zitten anders werd je gewoon naar achteren geblazen. Niet te hard, gewoon rustig doortrappen dan volgde vanzelf de beloning: een heerlijk lang stuk schuin voor de wind, waar je even overeind kan komen om de rugspieren dat nodige beetje rust te gunnen. Tot slot nog wat bochtenwerk en nog een klein pittig stukje tegenwind, waar het ijs niet zo best werd na verloop van tijd. Genoeg afwisseling dus en voor je het wist was er weer een ronde van ongeveer 3 km verreden. Echt superleuk om op zo'n buitenbaan met allemaal bekenden rondjes te rijden.
Ella en Isa Groenewoud en Hidde Laagland waren als enige jongeren mee. Die hebben het een tijd prima volgehouden tussen de oude rotten en zich daarna uitstekend vermaakt op de 400 meterbaan en de leuke glijbaan naast de grote ijsbaan.
Al met al een zeer positieve ervaring. Het ijs bij Flevonice is natuurlijk niet zo mooi als op onze eigen ijsbaan, maar er valt prima op te rijden en het is gewoon superleuk om een keer buiten te schaatsen. De voorzieningen er omheen zijn prima voor elkaar (behalve de ijskoude douche van Jan Woelders dan) en zeker in de ochtend was het niet te druk op de baan.
Na een tijdje bedacht ik mij dat we buiten aan het schaatsen zijn en dat ik de afstand kon meten met mijn telefoontje. Zo weet ik dat we ongeveer 50 km hebben geschaatst.
Iedereen vond het een zeer geslaagde dag. Ik zit hier met tevreden benen en rode wangetjes achter de pc. Wat mij betreft vanaf nu een vast onderdeel van de HIJC kalender. (behalve als we op onze eigen combibaan terecht kunnen natuurlijk)
Linda Schlosser, bedankt voor de organisatie.
Alle schaatsers die ik heb gesproken en mij antwoordden "Oh ja, daar moet ik ook nog een keertje naartoe." wil ik zeggen: inderdaad, volgend jaar lekker meegaan, want het is zeer de moeite waard.