maandag 18-1
Het wordt steeds duidelijker dat er geschaatst gaat worden. De combibaan staat onder water en het ijs begint langzaam te groeien. De eerste update van het stoplicht zegt 1,8 cm.
Op de radio gaat de berichtgeving over de eerste marathon op natuurijs en waar deze gereden zal worden. We horen dat ook in Haaksbergen 1,8 cm ijs ligt. Mooi dat het ijs bij ons net zo hard aangroeit.
dinsdag 19-1
De dag begint met een mooi artikel in de Tubantia met een ijs-metende Henk Abbink. Ook staat vermeld dat George Bouret door het ijs is gezakt, wat hij zelf stellig ontkent.
In de loop van de ochtend komt het bericht dat Haaksbergen door de KNSB is uitverkoren tot het organiseren van de eerste wedstrijd. Tussen de middag ga ik even kijken bij de combibaan en tref ik George Bouret en nog een vrijwilliger aan die schaatsen voor de verhuur aan het uitpakken zijn in de container.
We krijgen het bericht dat het definitief doorgaat: woensdag gaat de baan open.
De dames van de kantine zorgen voor het aanleggen van een voorraad koek en zopie en de kantine wordt voorzien van matten.
Intussen draait de pr-machine op volle toeren. Brigitte schrijft stukjes voor de websites van HIJC en de Combibaan Hengelo en Facebook. Ik stuur een persbericht rond dat meteen op Twitter wordt overgenomen door het Hengelo's Weekblad. 's Avonds gaat nog een bericht naar de basisscholen van Hengelo dat er morgen geschaatst kan worden.
In de avond, terwijl in Haaksbergen de dames aan het schaatsen zijn, fiets ik naar de ijsbaan in Enschede en begint het te sneeuwen. Het is ook lang niet zo koud als ze hadden voorspeld. Als dat maar goed gaat.... We werken onze training af in een heerlijk rustige ijshal. De gesprekken gaan bijna alleen maar over de weersverwachtingen en de mogelijkheid om woensdag of donderdag leker buiten te schaatsen.
woensdag 20-1
Het weer is hartstikke slecht! Veel te warm, een beetje regen. De radio zegt: "de koude periode is voorbij, alle ijsbanen zijn alweer gesloten".
Intussen wordt op de combibaan koortsachtig overlegd door de commissie natuurijs. Kunnen we open? Is het verantwoord? Is het wel leuk?
Uiteindelijk wordt mede dankzij het kordate optreden van de kantinedames (die zagen de komende maanden al een dieet van ertwensoep en chocomel voor hun gezinnen aankomen) de knoop doorgehakt: we gaan open. Omdat de ijskwaliteit niet zo goed is, wordt besloten om geen toegangsprijs te vragen.
Tegen 14 uur fiets ik met mijn vrouw en dochters richting combibaan. We zien een volle parkeerplaats en een stoet mensen over de weg lopen. Op de baan aangekomen wacht een prachtig schouwspel. Heel veel kinderen en volwassenen bezig met schaatsen. Zoveel plezier en enthousiasme dat het toch is gelukt om de baan open te stellen. In de kantine is het gezellig druk. De dames schenken vooral heel veel warme chocolademelk met slagroom.
Ik bind mijn schaatsen onder en waag me aan een paar rondjes. Het ijs is niet al te best, maar wat is het heerlijk om in de buitenlucht te schaatsen. Allemaal blije gezichten Heel veel bekenden, maar ook veel basisschoolkinderen die met hun ouders gewoon een paar rondjes komen schaatsen. Er zijn ook veel kinderen en volwassenen op de huurschaatsen te zien. Daar tussendoor glunderende leden van de natuurijs commissie, terecht heel trots op deze prachtige prestatie.
In de avond krijg ik filmpjes en foto's opgestuurd van het repareren van de baan. Eindelijk kan de Zamboni echt gebruikt worden. De mannen van het natuurijs proberen de baan nog 1 keer goed te krijgen om hem morgen nog een keer open te kunnen doen.
Wordt vervolgd..... (hopelijk)