08-09-13

Italië, Cecina om precies te zijn, is voor de tweede maal de locatie van een trainingsstage deze zomer. De vorige keer waren we hier in mei. Toen begon de zomer, alles was nieuw; nieuwe ploeggenoten, andere trainingen, nieuwe trainingsstekjes en ik ging weer thuis wonen. Dat laatste is eigenlijk de grootste verandering geweest. Ik heb deze zomer gemerkt wat ik vier jaar lang gemist heb. Ik heb thuis gemist. En wat is ‘’thuis’’? Thuis zijn mijn ouders, mijn broertjes en zusjes, mijn oma die dagelijks komt oppassen, de chaos tijdens het avondeten waar we toch proberen zo vaak mogelijk een gezamenlijk momentje van te maken, maar ook het helpen de vaat even weg te pakken of het huis even te stofzuigen. De vrijheid die ik dit jaar heb ervaren, heb ik afgelopen jaren gemist. Zo kon ik nu weer zelf trainen tijdens de weken dat we niet op stage waren. Dat maakte dat ik meer thuis was en daardoor voelde ik me ook weer wat meer onderdeel van het gezin.

Inmiddels zit het grootste deel van de zomer erop. We gaan volgende week het ijs op en daarmee is het seizoen gestart. Ik voel me sterk, fit en goed op mijn plek in dit team. Ik ben er klaar voor, ik ben heel nieuwsgierig en ook wel een tikkeltje zenuwachtig. Waar ben ik zelf toe instaat? Kom ik aan de tijden van twee jaar terug? Of kan het sneller? Ik ga ervan uit dat ik een hele sterke 3- en 5km moet kunnen rijden. Die afstanden voelen op dit moment het meest vertrouwd. Na twee weken zal ik een eerste testwedstrijd rijden om te kijken hoe ik ervoor sta. Doordat ik vorig jaar vrijwel geen wedstrijden heb gereden, zal ik me eerst nog moeten plaatsen voor verschillende afstanden om überhaupt aan de NK afstanden te kunnen deelnemen.