De afstand bedroeg bijna 10 km. Niet een extreme afstand, maar genoeg om helemaal kapot op te gaan. Uit de uitslag bleek dat Jorrit een zeer goede vakantie heeft gehad. Met een gemiddelde van 41,5 km/uur was hij de snelste van alle deelnemers. Het gat tussen de groepsgenoten was groot, maar niemand had ook anders verwacht van ons tijdritbeest.

De zondag daarna, 9 september, stond alweer de volgende test op het programma: de jaarlijkse run-bike-run van Ootmarsum. Ondanks het geweldige weer was de opkomst zeer klein. Namens de marathon groep deed Jorick individueel mee en deden Lasse en ik als team mee. Na een zeer goede start van Lasse op het loop gedeelte, minder dan 4 min/km, kon ik me op maken voor 3 rondjes op de Nutterberg. Ik had gehoopt dat ik een mooi groepje om me heen zou hebben om samen tot een nog sneller tijd te komen, maar helaas. Lasse had zo hardgelopen dat ik de eerste was die het fiets rondje op kwam met een vrij groot gat op degene achter mij. Dit betekende 3 rondjes in mijn eentje afzien. Gelukkig kon ik alle andere fietsers op achterstand houden en kon ik zelfs het gat een klein beetje vergroten. Toen moest Lasse de laatste 2,5 km nog hardlopen. Maar door het stil staan tijdens mijn fiets rondjes had hij niet meer de geweldige benen van de eerste keer lopen. Gelukkig waren de benen nog wel goed genoeg voor het vasthouden van de voorsprong. Jorick was ondertussen bezig om een zeer degelijke tijd neer te zetten als eenling. Hij moest helaas zijn tweede keer lopen onderbreken om te assisteren bij de EHBO. Dus we zullen nooit weten wat voor toptijd daaruit had kunnen komen.

In de laatste paar weken van het zomerseizoen wordt nog de laatste hand gelegd aan de vorm door een tocht in Tecklenburg te rijden. Daarna is het weer tijd om te gaan schaatsen, en beginnen de wedstrijden weer waar we de hele zomer hard voor hebben werkt.

Ik wens jullie allemaal veel plezier tijdens het schaatsseizoen en hoop dat voor jullie het harde werken in de zomer ook zal lonen,

Bas Zomer