Ik ben 4 jaar lid van de Hengelose IJsclub en schaats met veel plezier op de ijsbaan in Enschede. Vooral de HIJC training op zaterdagochtend vind ik erg leuk en ik ga iedere donderdagavond met een stel buurmannen “vrij schaatsen”.

Al dat trainen is erg leuk en goed voor de conditie, maar soms mis ik een doel. Het ultieme doel is natuurlijk “de tocht der tochten”, maar dat is voor mij nog te hoog gegrepen. Ik was daarom op zoek naar een haalbaar alternatief waar ik wat extra trainingsmotivatie uit kan halen in de periode dat er nog geen natuurijs is.

Vandaar dat ik besloot om eens mee te doen met de recreanten marathon. 

Van tevoren was ik best zenuwachtig. Ik had nog nooit met een wedstrijd meegedaan en met een jury, tijdmeting en kijkers langs de lijn schaatsen is toch iets anders dan zelf anoniem baantjes trekken.

In de kleedkamer kwamen de andere schaatsers binnen druppelen. Geen bekenden, wel een hele club uit Denekamp. Uiteindelijk waren we met 16 schaatsers, waarvan ik de enige HIJC-er. Ik deed mee met de beginnerswedstrijd voor recreanten over 25 rondjes.

Na wat opwarmrondjes (altijd lastig: wel graag warme spieren, maar niet te moe worden voor de wedstrijd) begaven we ons naar de start. De eerste rondes werd er niet al te hard gereden. Ongeveer het tempo van een gemiddelde “spontane” trein op de donderdagavond. Na een tijdje splitste de groep zich en ik kon aanhaken bij de kopgroep van 8 rijders. 

Het is heel leuk en spannend om zo te rijden. Er gebeurt van alles onderweg. Een tikje tegen mijn schaatsen was echt per ongeluk, er werd heel sportief gereden. Een van de mannen drukte zich steeds bij het koprijden, daar werd hij in niet mis te verstane bewoordingen op aangesproken. Soms probeert iemand te ontsnappen en dan moet je afwegen of je er achteraan gaat of dat de groep die rijder toch wel terug pakt. Dat is heel spannend!

Met nog 4 rondes te gaan begon de groep te versnellen en kon ik het tempo van de kopgroep uiteindelijk niet bijhouden. Ik finishte als 8ste, mooi in het midden. Niet gek voor mijn eerste wedstrijd.
“Papa, je was in elk geval eerste van de Hengelose IJsclub” constateerde mijn dochter.
Moe, maar heel tevreden verliet ik het ijs. Dit is een heel leuke manier om eens heel anders met de sport bezig te zijn. Doordat er zoveel om je heen gebeurt en door de spanning vliegt de tijd voorbij en voor je het weet passeer je alweer de finishlijn. 

‘s Avonds was ik druk aan het nadenken wat ik de volgende keer anders kan doen om weer een plekje hoger te eindigen. Ik ga vooral proberen om mij nog meer gedeisd te houden en geen energie te verspillen aan zaken die voorin de kopgroep gebeuren.

De eerstvolgende recreantenmarathon is op 15 december (meer info vindt u hier).
Iedereen met een trainingskaart kan zich inschrijven.
Ik hoop van harte dat er dan een paar clubgenoten meedoen, het is zeer de moeite waard!

Bob Groenewoud