Hans begon voor het eerst met training geven binnen de HYC waarschijnlijk in het seizoen 1985/1986 aan de C-junioren - eerstejaars wedstrijdgroep. In die groep zaten o.a. Brigitte Vollenbroek, Kees Jongman, Andre Marc vd Wulp, Pieter Schouten, Albert Jan Rasker, Marco Lem, Lars Harms, Rob Overbeek en Ferdinand Nauta. Met deze groep trainde Hans 2x in de week in Deventer en daarbij op dinsdagavond wedstrijden. Op donderdagavond werd er ook getraind in de Euregiohal te Enschede.
In het 2e jaar werd de groep aangevuld met o.a. Mathijs Hesselink, Bart Carleer, Roald de Wals, Jan Willem Schipdam, Rene van Keulen en John Roelofs.
Het jaar erop kwamen er nog wat jonkies bij waaronder: Edith Schouten, Herjan Damhuis, Martin Vollenbroek, Bart Jongman, Sonja Krom, Suzanne Rasker, Petra Drent en Marianne Woelders.
Doorstromen naar de 'groep van Hans V' veroorzaakte bij enkelen nogal eens wat sidderingen, de stevige en zware trainingsaanpak van Hans was destijds berucht. Ondertussen stroomden enkele talenten mede door toedoen van Hans weer door naar de Regio selectie, toen nog de Regio Overijssel en Gelderland.
"Niet lullen maar poetsen” was zijn voornaamste lijfspreuk, techniektraining was daarbij een aandachtspuntje. Verwacht van Hans geen uitgebreide technische analyses, een rondje olifants-oren of een ander kür kan nog net maar daarna moet het gas er weer op. Nog zo'n gevleugelde uitspraak van Hans; "Rust?? Wat is dat? Meters maken!!"
Het was maar goed dat Hans een achtergrond als leraar had om al deze opgroeiende pubers in het gareel te kunnen houden. Als de pupillen geen aandacht voor trainer Hans hadden, schroomde hij niet disciplinaire maatregelen te nemen. Zo werden eens tijdens een droogtraining op de zondagochtend pupillen Andre Marc vd Wulp, Bart Carleer en Lars Harms weggestuurd. Hans had de discipline echter wel tussen hun oren weten te brengen. Ze gingen vervolgens niet naar huis maar voor zichzelf trainen.
Het uitgaansleven en andere afleidingen buiten het schaatsen werden langzaamaan ontdekt. Alsnog waren de groepen in die jaren erg hecht en werd er door velen ook veel met elkaar omgegaan buiten het schaatsen om.
Droogtrainingen op de zondag ochtenden in het ravijn van Nijverdal en daarna het Luttezand staan ons nog op het netvlies gegriefd. Velen hadden de avond ervoor menig disco bezocht echter had Hans daar nooit een boodschap aan. "s avonds een kerel, 's morgens een kerel"! Vaak gingen we na deze droogtrainingen nog even uitblazen op de nabijgelegen camping bij de familie Lem.
Memorabel was het moment dat, terwijl Hans op de oude ijsbaan in Deventer aan het coachen was, Andre Marc vd Wulp aan de overkant zijn ploeggenoten met een voetbal uit de wedstrijd probeerde te schoppen.
Aan hem danken we trouwens tot op vandaag de 'Andere Marc shuffle' welke we nog regelmatig van Hans moeten uitvoeren.
Ondertussen wisselden de samenstelling van Hans z'n groep doordat velen elders gingen studeren. Later ontstond er nog de groep gesponsord door het Dish Hotel (zie bijgaande foto). Dit was volgens ons de laatste groep onder Hans van deze generatie welke nog actief aan wedstrijden deelnam.
Namen op de foto van links naar rechts.
Onder; Herjan Damhuis, Lars Harms, Rene van Keulen, Ferdinand Nauta, Rob Overbeek, Kees Jongman, Henk Brama
Boven; Bart Jongman, Brigitte Vollenbroek, HANS, Suzanne Rasker, Nicole Barels, Petra Drent, Marianne Woelders, Linda Schlosser, Rick Nieman
In natuurijsperioden was Hans amper thuis te vinden. Naast de reguliere trainingsavonden van zijn groep werd menig Twents dorp met natuurijsbaan bezocht voor korte- of langebaanwedstrijden. Wij herinneren ons nog het barre kampioenschap op de Losserse ijsbaan onder Siberische omstandigheden. Omkleden en wachten rond een grote potkachel in de oude legertent. Voor inrijden was het zelfs te koud, waardoor iedereen slechts minuten voor zijn/haar start de tent durfde te verlaten.
Ook reed Hans nog met grote regelmaat op za- of zondag namiddag naar Deventer of elders in het land als zoon Martin of dochter Brigitte nog wedstrijden reden. De familie Vollenbroek was in die tijd een schaatsfamilie in hart en nieren met Hans zijn toenmalige vrouw als stille kracht achter de schermen.
Toen zijn werkgever, de BB (Bescherming Bevolking) werd opgeheven deed Hans een beroep op zijn trainingsgroep. De hele voorraad kleding en schoeisel van de locatie aan de Oude Bornseweg werd met medewerking van zijn groep afgevoerd. In zijn tijd bij de BB regelde hij voor een zacht prijsje ook mooie gladde platen voor schaatsplanken welke hij met een BB-busje afleverde. Ook herinneren wij ons nog dat Hans naast al zijn schaatsbeslommeringen nog flink aan de studie moest nadat hij van de BB naar het onderwijs ging.
Naast alle jaren als bevlogen trainer is hij tevens nog steeds actief als starter, heeft functies bekleed binnen de club en KNSB-regio en ondertussen ook nog een keer voorzitter van de club geweest! Maar bovenal kennen wij Hans als de trainer die als een rode draad door onze schaatscarrières loopt.
Dat Hans na alle die jaren inzet als jeugdtrainer en bobo zich nog steeds inzet als trainer voor onze huidige trainingsgroep met deel gepensioneerde maar bovenal gepassioneerde wedstrijdrijders verdiend alle lof! ;-)
Hans, wij zijn je nog steeds dankbaar voor alle mooie jaren maar ook voor het feit dat jij ons tot op de dag van vandaag trouw blijft en ons nog wekelijks op scherp zet! Wij hopen nog vele jaren van jouw inzet en bijdrage te mogen genieten!
Lars Harms, Kees en Bart Jongman
Ps. Gezien de lengte van de beschreven periode kan het zijn dat we personen onbewust over het hoofd hebben gezien.