Mijn naam is Maaike Laagland en ben al vanaf mijn 8e lid van de Hengelose IJsclub, sinds de zomer van 2013 train ik bij Team Two.
Dit schaatsseizoen had ik me voor het eerst geplaatst voor de IJsselcup/Holland Cup 1, tevens de selectiewedstrijd voor het NK Afstanden. Ik was hier blij verrast door. De wedstrijd werd verreden op een hete dag op de ijsbaan in Deventer, het verliep helaas niet zo soepel. Ik was niet tevreden over mijn eerste 500 meter en bij mijn 2e 500 meter ging ik hard onderuit. Maar een week later kreeg ik tot mijn grote verassing post van de KNSB, met de mededeling dat ik me had geplaatst als reserve-deelnemer op de 500 meter. Ik was dan wel 4e reserve, logisch na zo’n slechte wedstrijd. De dagen die volgde waren spannend, maar uiteindelijk hadden toch 4 mensen zich afgemeld voor de 500 meter en mocht ik meedoen!
Op donderdag vertrok ik met mijn trainer Wim Brink richting Thialf voor wat oefenrondjes en om de accreditaties en toegangskaarten op te halen, daarnaast moest ik nog even een ´hoofdje´ op laten nemen. Dat is het filmpje dat ze laten zien bij de start.. Overal in en om Thialf waren mensen bezig om de baan er zo goed mogelijk uit te laten zien en te zorgen dat alles goed verliep. Onwijs leuk, maar het deed mijn zenuwen niet veel goeds.
Na 2 slapeloze nachten was het zaterdag dan zo ver, ik reed opnieuw met Wim richting Heerenveen. Het was een prachtige dag dus inlopen buiten in het zonnetje, terwijl het publiek op de tribunes in Thialf plaats nam. Ik vond het doodeng dat er zoveel mensen zouden kijken. Gelukkig, zoals Wim zei, kwamen ze niet voor mij. Na wat sprongen en sprintjes in de trainingshal, trok ik mijn wedstrijdpak aan en liep ik met Wim naar het binnenterrein. Nu kwam het erop aan. Ik deed mijn transponders om, trok mijn schaatsen aan, zwaaide nog even naar mijn ouders, zusje, opa en oma en ging naar de start. Ik was doodsbang maar zat vol adrenaline, na het startschot bleef ik iets te lang staan en de eerste paar passen die volgenden waren ook niet echt goed. Na ongeveer 30 meter zat ik er weer helemaal in, ik genoot van de mensen die juichten en van het goede ijs. Mijn eerste tijd was niet super, maar gelukkig had ik nog een kans, ik eindigde als 23e met een tijd van 41.37. Gelijk na mijn rit stroomden de whatsappjes, facebook-berichtjes en SMSjes binnen. Zoveel mensen hadden het gezien! Dit was ik niet gewend, maar ik vond het onwijs leuk. De tweede rit ging al beter, ik was al wat meer gewend aan al het publiek. En ik reed een PR! 41.12, nu op naar de 40´ers. En zoals de presentator op NOS sport al zei, een echt Laagland record. Na mijn rit hoorde ik dat ik op TV was geweest, super en bizar. ´s Avonds (na een voedzame maaltijd bij de Mac) heeft mijn vader het wel 20 keer opnieuw afgespeeld. Meedoen aan het NK was een droom die uitkwam en ik heb van elk moment genoten. Dit smaakt naar meer!
Maaike Laagland