Naar hoofdcontent

Nieuwspagina

Het seizoen van de wedstrijdgroep

Een doorkijkje van het afgelopen seizoen vanuit twee perspectieven; trainer en schaatser. Raymond Leverink en Iris Olde Wolsink interviewen elkaar.

Het seizoen van de wedstrijdgroep

10 vragen aan Raymond


Welk moment is je het meeste bijgebleven van het afgelopen seizoen?

Er is niet een moment wat er specifiek uitsteekt. Ik weet nog wel dat ik het spannend vond om te beginnen met zo’n gevarieerde groep. En daarbij had ik (we, de trainers) onze vragen hoe het zou gaan met de groep zelf maar ook met de diversiteit in trainingen. Maar als ik zie hoe hecht de groep is en hoe goed er gepresteerd is, is het helemaal goed gekomen. Dat is wat mij betreft wel het mooiste van afgelopen seizoen.
 

Hoe vond je het trainingskamp naar Erfurt dit seizoen?

Ik heb weer erg veel plezier gehad. Het was wel weer pittig, met twee trainingen per dag. Daarnaast nog twee keer zelf hardgelopen, waarvan 1 keer samen met Hidde. Maar je even onderdompelen in schaatsen, slapen en eten is mij weer prima bevallen. Daarnaast hebben we weer erg veel gelachen. Dus wat mij betreft: op naar volgend seizoen!


Hoe ervaar je de sfeer in onze groep?

Ik ervaar de sfeer als heel goed. Ik heb dit jaar met heel veel plezier de trainingen gegeven en dat komt mede door de goede sfeer in de groep. Maar ook de sfeer tussen de trainers is erg goed. Dat maakt dat er hard wordt getraind, maar dat er ook veel ruimte is voor plezier. Voor mij is dat wel heel belangrijk. En ik denk dat de resultaten daar uiteindelijk ook beter van worden, dus een win-winsituatie.
 

Wat vind je het leukste aan het geven van training aan de wedstrijdgroep?

Ik vind schaatsen een mooie en complexe beweging. En steeds maar weer kijken en observeren en dingen verzinnen waarmee iemand toch weer beter wordt, vind ik een erg leuke puzzel. Verder vind ik het mooie aan schaatsen dat je een groep nodig hebt om beter te worden, maar toch altijd afgerekend wordt op je eigen resultaat. Die combinatie van het individuele en de groep vind ik mooi.
 

Wat vond je de leukste wedstrijd om te coachen dit seizoen?

Het clubkampioenschap denk ik. Zoveel HIJC-ers tegelijk op het ijs. Altijd een beetje hectisch, maar toch vooral gezellig. De moeilijkste is altijd de wedstrijd in Erfurt. De verwachtingen zijn dan vaak torenhoog. En dan vallen de resultaten nogal eens tegen. En dan is het wel eens lastig om alle teleurstellingen te zien. Maar ook dat hoort erbij.

Hoe vind je het om zoveel avonden per week op de IJsbaan te zijn?

Eigenlijk prima. Als je iets met plezier doet, dan is dat geen opoffering. En het is tegelijkertijd ook vaak een mooie afleiding van allerlei andere meer dagelijkse beslommeringen. Dus meestal stap ik met meer energie van het ijs af dan op. Wel bezwaarlijk zijn altijd maar weer die koude voeten.
 

Hoe vind je het om training te geven aan een groep met veel verschillende leeftijden zoals bij ons in de groep (13-21 jaar)?

Ik vind dat prima. Ik kan me daar makkelijk aan aanpassen. En het is vooral de sfeer in de groep die bepaald of het een probleem is. Qua trainingsarbeid is het wel eens puzzelen, maar zolang iedereen bereid is daar wat in te geven en nemen, dan gaat dat prima.
 

Waar kijk je naar uit voor komend zomerseizoen?

Op dit moment kijk ik er vooral naar uit dat we weer kunnen beginnen. Ik ga dit jaar ook voor het eerst de droogtraining geven en daar zie ik wel naar uit. Ik vind het wel een uitdaging om ook daar weer iets moois van te maken.
 

Heb je al mooie fietstochten voor ons in petto (wanneer we weer samen mogen trainen)?

We gaan in ieder geval weer op trainingskamp, dus dat wordt vast leuk. Verder moeten we zeker een keer naar de Holterberg. Afhankelijk van de groep kunnen we zeker wat vaker dan vorig jaar op zondag een mooie ronde maken.
 

Heb je nog tips voor de weken waarin we zelf moeten trainen?

Blijf lekker in beweging, maar zoek de grenzen niet op. Het mag, maar het moet niet. En als je gaat fietsen of lopen, doe dat op je gemak. Na een seizoen is de kracht en de coördinatie wel op orde, maar moet de conditie toch weer worden opgebouwd. Daar is dit wel het moment voor, maar nogmaals: “kalm an en rap wat”

 

10 vragen aan Iris


Op welke prestatie ben je het meest trots?

Dat ik dit seizoen na vier jaar mijn 500 meter PR weer heb verbeterd.
 

Welke wedstrijd zou je het liefst vergeten?

Mijn rit op het NK Clubs in Thialf in 2018. Ik mocht de 1000 meter rijden en ging in de eerste bocht onderuit door een blokje. Ik heb de rit alsnog afgemaakt maar de tijd was natuurlijk waardeloos. Heel jammer, vooral omdat het zo’n bijzondere wedstrijd was. Een wissel die misgaat kan ik ook goed van balen.
 

Wat was voor jou het mooiste moment van het seizoen (winter of zomer)?

Het trainingskamp in Erfurt was voor mij één van de leukste dingen van het seizoen. Het is altijd een hele gezellige week, leerzaam en goed zwaar. De meesten waren al vaker in Erfurt geweest maar voor sommigen was het de eerste keer, dat was ook leuk om te zien.

Ook het kerstsprinttoernooi vond ik heel leuk, ‘s ochtends kerst vieren en ‘s avonds sprinten in Thialf. Ik heb alle drie de afstanden daar mooi kunnen verbeteren. De ‘500 meter-competitie’ met Edsger vond ik ook lachen, we reden om de beurt een snellere tijd. Op een gegeven moment was hij 1 honderdste sneller, die voorsprong heeft hij later nog verder uitgebreid. Ik ga volgend seizoen graag weer de strijd aan haha.
 

Wat geeft jou nog steeds de motivatie om door te gaan met schaatsen?

Ik zit nu 6 jaar in de wedstrijdgroep en ben gewend aan het ritme van vier keer per week sporten. Ik kijk eigenlijk altijd uit naar de trainingen. Het is gezellig en de afwisseling van het schaatsen met het wielrennen en hardlopen vind ik fijn. Ik vind het extra leuk om ook een doel te hebben bij te sporten, elke keer weer iets te verbeteren.
 

Als iemand je vraagt of hij bij de wedstrijdgroep moet gaan, wat zou je dan zeggen?

Ik zou zeggen doen! Het is natuurlijk een stap van je eigen groep naar een nieuwe groep die elkaar al kent en vaker traint. Het is soms lastig om trainingen te combineren met andere dingen, maar je krijgt er veel ervaringen, conditie, gezelligheid en herinneringen voor terug.
 

Wat vind je de leukste trainingsvorm en waarom?

Fartlek-trainingen, oftewel ‘van alles wat’. We rijden dan een wat langere afstand, gaan sprinten en doen techniekoefeningen. Vooral het slow motion schaatsen vind ik leuk omdat je dan echt goed focust op je houding en afzet.
 

En welke trainingen doe je liever niet?

Van intensief duur word ik niet zo blij. Al gaat het meestal prima wanneer ik eenmaal bezig ben, het is meer het idee. Skeelertrainingen zijn ook niet mijn favoriet vanwege de bochten.
 

Welke rol zie je voor jezelf in de groep?

Ik vind het leuk om grappen te maken en ook heel hard lachen om de humor van anderen. Ik denk vooral iedereen erbij betrekken, lol maken samen en elkaar supporten. Bij slecht weer neem ik soms ook de rol van chauffeur op mij 😉
 

Als je de trainers een tip mag geven, welke is dat?

Omdat we altijd de ruimte krijgen om aan te geven hoe we iets graag zouden willen heb ik geen tip voor jullie. Wel complimenten, echt top hoe jullie er voor ons zijn en wat jullie allemaal doen. Jullie geven alle drie andere aanwijzingen, die combinatie vind ik zelf erg fijn.
 

Wat zou je voor volgend jaar graag anders willen?

In droogtrainingen zou ik graag meer willen sprinten en kracht willen trainen, bij het wielrennen langere tochten fietsen. In de winter zou ik vaker bezig willen met de start, misschien ook op het droge met een elastiek.

 

Mocht u het niet eens zijn met de publicatie van een foto kunt u dat per e-mail kenbaar maken aan de webmaster (webmaster@hijc.nl). De foto wordt dan zo snel mogelijk verwijderd.