De groep bestond uit: Justin Dickson, Albert-Jan Wissink, Patrick de Kraker, Lotte van Dijk, Bas Zomer, Ruben Blenk, onze trainer Ronald Hoog Antink en ik zelf (Thijs Grootte Bromhaar).

Voor velen van ons ging de wekker die zaterdag om 5:45, wat de meesten van ons niet gewend waren. Om 7:00 moesten we verzamelen bij Chinatuin en werden de fietsen op de auto gezet. Met uiteraard de flauwe en droge humor van onze groep die iedereen langzamerhand wel van ons gewend is. 

Eenmaal aangekomen bij de start viel ons al op dat het behoorlijk druk was. Na de gebruikelijke striptease van Bas Zomer (die zijn wielerbroek nog moest aan doen) waren we klaar voor de tocht. Toen we waren ingeschreven en een bidonnetje met sportvoeding in ontvangst hadden genomen was het eindelijk zover. In het begin ging het nog vrij lekker en we wisten toen ook nog niet zeker of we de 100km of de 130km zouden gaan fietsen. Totdat het op een gegeven moment serieuzer begon te worden. Naar een klein bospaadje kwamen terecht bij een steile klim. Het was welliswaar wel een korte klim maar we zagen meer fietsers naar boven lopen dan fietsen. Achteraf was deze klim ook 26% op de GPS. Halverwege de tocht zijn we even gestopt voor Cola und Kuchen om de suikers weer aan te vullen. We hadden toen al besloten om toch maar de 100 km te gaan fietsen. De laatste 15 km was voor de meeste mensen (op Albert-Jan naar die had zijn krachten gespaard) het zwaarst. De groep viel langzamerhand uit een en er werd niet meer op elkaar gewacht boven aan een klimmetje. Toch zaten er maar 10 minuten tussen de laatste en de eerste van onze groep.

Al met al was het een zware maar super leuke dag, namens iedereen van onze groep wil ik Ronald bedanken voor de organisatie. Verder gaan de complimenten nog uit naar Lotte, die als enige meisje mee was. En met bloed (letterlijk zie foto) zweet en tranen toch de bult op kwam. Terwijl ze als kleinste tandwiel voor een 39 tands had.

Thijs Grootte Bromhaar

Ps. Lotte ik doe niet alles in het Twents.