Op woensdag 18 januari 2023 zijn we op tijd vertrokken om met 17 personen in 2 busjes en een auto naar Collalbo te rijden. Na een voorspoedige reis kwamen we aan bij appartementencomplex Weidacherhof op een steenworp afstand van de schaatsbaan. De appartementen zijn mooi en ruim. Heel fijn is de grote gezamenlijke ruimte met pelletkachel en een heel diepe bank. Als we aankomen zien we de baan prachtig verlicht liggen vanaf ons appartement.

 

Donderdagochtend gingen we voor het eerst schaatsen op de legendarische baan. Wat was het prachtig! We hadden de neiging om steeds om ons heen te kijken in plaats van naar de baan.

 

Het was ook wel wat onwennig. Het vroor een graad of 4 en er stond best veel wind. Wat moet je toch allemaal aantrekken tegen de kou? Een aantal hadden wat te veel kleren aan en al spoedig lagen er allerlei “laagjes” langs de baan.

 

 

We maakten kennis met onze superleuke trainer Nicola Mayr die al snel door had dat “tief sitzen” wel een dingetje is voor een aantal rijders van de groep. Na een half uurtje oefenen moesten we al het ijs af voor baanverzorging.

 

We stonden te wachten in de warme kleedkamer toen ineens de complete teams Jumbo Visma èn Reggeborg binnenkwamen. Van Antoinette Rijpma- de Jong tot Dai Dai N’tab, ze waren er allemaal. Er kwamen nog wat andere schaatsers binnen waar we Sablikova onder herkenden.

Helaas vond men dit op het ijs toch niet zo’n goede combinatie met de Hengelose ijsclub, dus gingen we een uurtje schaatsen kijken in plaats van zelf doen. Dat was ook erg leuk!

 

 

In de middag hebben we zelf weer lekker geschaatst, we raakten al een beetje gewend aan de baan en de wind.

 

In de avond hebben we gezellig met zijn allen pasta gegeten (hulde  aan Wim en Iris die prima inkopen hadden gedaan).

 

 

 

Vrijdag moesten we al vroeg beginnen. Onze trainer had de dag ervoor een indruk van het niveau gekregen en een pittige training met starten en tempowerk volgde. Daarna hadden we een paar uurtjes om te wandelen of een spelletje te doen.

 

 

 

Tegen de avond gingen we het ijs weer op voor een rustige training. Nicola wilde aan de techniek werken door ons onder meer flink wat baantjes rechtsom te laten doen. Daarna werden groepjes gevormd om nog lekker wat rondjes te rijden. In de avond werd het mede door de leuke quiz van Ella weer erg gezellig.

 

Zaterdag was een wedstrijd op de ijsbaan, dus was er een alternatief programma en gingen we in het vlakbij gelegen wintersportgebied naar boven. We hadden geluk met prachtig weer. Een aantal gingen skiën, langlaufen en wandelen.

 

 

 

De dames gingen richting Bolzano om te shoppen en gin tonic te drinken. Vroeg in de avond verzamelden we ons bij restaurant Pfoshof waar we genoten van een heerlijk diner. Behalve de schaatsclub was er ook een dameskoor nogal nadrukkelijk aanwezig (“niet meer klappen!”).

 

Na een uitputtende dag werd er in de avond toch nog geschaatst. We mochten tegelijk met het team van Reggeborg het ijs op. Dat was leuk, maar ook een beetje spannend. Niemand wil de sukkelige recreant zijn die precies voor de neus van Kjeld Nuis ten val komt waardoor het halve team onderuit gaat. We werden door de vriendelijke Gerard van Velde gewaarschuwd als “ze eraan kwamen”. Dat was niet echt nodig, want als de mannen in het groen een rondje op tempo rijden is het alsof een voortrazende intercity vlak langs je door de binnenbocht stormt.

 

Na een half uurtje hadden we de baan voor ons alleen en werd met enige weemoed het laatste beetje energie uit de benen gereden. Daarna was het tijd om terug te keren naar het appartement voor een laatste gezellige avond.

 

Juliette bij 30 seconds tegen Wim: “Als een woord niet lukt moet je gewoon de volgende nemen.” Oscar: “Ja Wim dat doen we bij jouw training ook altijd als een oefening niet lukt.”

 

Raymond: “ik heb vandaag 20.000 stappen gedaan.”

Jan-Anne, licht teleurgesteld, “Ik maar 19.500”.

Raymond: “Jij hebt langere benen.”

 

Telkens als we dachten het dobbelspel te begrijpen bedacht Peter weer een nieuwe spelregel.

 

Op zondag hebben we de spullen weer ingepakt en zijn we zonder veel oponthoud allemaal weer veilig thuisgekomen.

 

Henk, Peter en Iris, we willen jullie allemaal hartelijk bedanken voor het organiseren van deze geweldige en onvergetelijke reis!